متولدین ٢٣ نوومبر برابر ٢ آذر
- پنجشنبه, ۲ آذر ۱۳۹۶، ۰۲:۰۰ ب.ظ
- ۱ نظر
اتوی یکم ﴿٩١٢-٩٧٣ م﴾ امپراتور روم مقدس
جان والیس ﴿١٦١٦-١٧٠٣ م﴾ ریاضیدان انگلیسی
فیودور تیوچف ﴿١٨٠٣-١٨٧٣ م﴾ شاعر روس
فرانکلین پییرس ﴿١٨٠٤-١٨٦٩ م﴾ ١٤مین رئیسجمهور آمریکا
یوهان دیدریک وان در والس ﴿١٨٣٧-١٩٢٣ م﴾ فیزیکدان هلندی
بیلی د کید ﴿١٨٥٩-١٨٨١ م﴾ یاغی آمریکایی
بوریس کارلف ﴿١٨٨٧-١٩٦٩ م﴾ بازیگر انگلیسی
هنری گوین جفریز موزلی ﴿١٨٨٧-١٩١٥ م﴾ فیزیکدان انگلیسی
هارپو مارکس ﴿١٨٨٨-١٩٦٤ م﴾ بازیگر و کمدین آمریکایی
مایکل گوگ ﴿١٩١٧-٢٠١١ م﴾ بازیگر انگلیسی
وو وان کییت ﴿١٩٢٢-٢٠٠٨ م﴾ نخستوزیر ویتنام، ١٩٩١-١٩٩٧ م
خوزه ناپلئون دوآرته ﴿١٩٢٥-١٩٩٠ م﴾ رئیسجمهور السالوادور، ١٩٨٤-١٩٨٩ م
ساتیا سای بابا ﴿١٩٢٦-٢٠١١ م﴾ رهبر و استاد مذهبی هندی
فرانکو نرو ﴿١٩٤١-م﴾ بازیگر ایتالیایی
چاک شومر ﴿١٩٥٠-م﴾ سناتور آمریکایی از ایالت نیویورک
شین گولد ﴿١٩٥٦-م﴾ شناگر استرالیایی
وینسنت کاسل ﴿١٩٦٦-م﴾ بازیگر فرانسوی
حمید گودرزی ﴿١٩٧٧-م﴾ بازیگر ایرانی
مایلی سایروس ﴿١٩٩٢-م﴾ خواننده و بازیگر آمریکایی
- ۹۶/۰۹/۰۲
پایان افسردة زندگی دانشمندان
تقریباً ھمه دانشمندان بزرگ و بانیان علوم و فنون و نوابغ ھنری و ادبی در نیمه دوم عمرشان دچار
افسردگی بغایت شدیدی می شوند درست در زمانیکه بایستی بخاطر آنھمه مکاشفات و اختراعات خود
در اوج پیروزی و نشاط و امید قرار بگیرند و نیمه دوم عمرشان را غرق در شور و شوق و شادی و رضایت و
نیک بختی باشند : این نتیجۀ وارونه از چه روست ؟ زندگی افسرده و حسرت بار و گاه جنون آمیز نیمه دوم
عمر کسانی چون ارسطو ، بوعلی ، نیوتون ، مادام کوری ، فروید ، انیشتن ، یونگ و امثالھم حجّتی بر این
ادعاست . اینان خدایان عرصه علوم و فنون محسوب می شوند و افتخار جھان بشری ھستند ولی این چه
عاقبتی است . پر واضح است که افسردگی و دلمردگی بکلی جدای از حزن و اندوه عرفانی بزرگان دین و
معرفت می باشد که وجھی از عشق آنھاست و اصلاً بمعنای حسرت و ندامت نیست بلکه بمعنای داغ
ھجران یاران و فراق دوست است و نه احساس پشیمانی و قحطی و برزخ روح .
فکر آدمی به مثابۀ عرش خداست و قلمرو عرفات حق است و لذا نوابغ فکری بیش از سائرین مستحق و
ملازم خداشناسی ھستند . پس بھدر دادن این ودیعه ویژه الھی فقط در علوم دنیوی به نوعی خیانت در
حق این عالیترین نعمت خداست . این خیانت بخویشتن است که مولّد احساس حسرت و سرزنش
خویشتن می باشد زیرا عطش روح را ارضا نکرده است و بر برزخ وجود افزوده است .
از کتاب " دایره المعارف عرفانی " استاد علی اکبر خانجانی جلد پنجم ص 161